Πασχαλινὴ Ἐγκύκλιος 2020

Ἱερὰ Ἐπισκοπὴ Παλλήνης

Πασχαλινὴ Ἐγκύκλιος 2020

Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον;

Ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος;

-Πασχαλινὸς Κατηχητικὸς Λόγος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ἀπὸ τὴν ἔνδοξον Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀκόμα καὶ τὸ λεξιλόγιο τῶν Χριστιανῶν εἶναι καινό.  Ἀπὸ τὴν πτώση τῶν προπατόρων μας Ἀδὰμ καὶ Εὔα, χρησιμοποιοῦσαμε τὶς λέξεις «θάνατος» καὶ «ἄδης» γιὰ ὅλη τὴν ἀθρωπότητα.  Μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ἐκφραζόμαστε γιὰ τὴν ἐκδημία τοῦ Χριστιανοῦ μὲ τὴν φράση «ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ».  Γιὰ τοὺς πιστοὺς τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, ὁ θάνατος ἔχασε τὸ κεντρὶ του καὶ ὁ ἄδης δὲν ἔχει πλέον νίκη.

Στὴν ἐφετινὴ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀλλὰ καὶ τὸ Πάσχα, εἶχαμε δοκιμασίες ποὺ ἀναζητοῦσαν νὰ μᾶς φέρουν στὴν ἀπελπισία.  Ὅμως, δὲν πρέπει νὰ «λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα» (Α´ Θεσ. 4,13).  Οὐδεὶς μπορεῖ νὰ μᾶς ἀφαιρέσει τὴν χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως.

Ὅταν ὁ ἐκ Καππαδοκίας Ἅγιος Ἀλέξανδρος (μετέπειτα Ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, +251 μ.Χ.) ἔφτασε στοῦς Ἁγίους Τόπους, ἀντιμετώπισε εἴδωλα στὰ ἅγια μέρη καὶ ἀκόμα ναὸ εἰδώλων ἐπὰνω στὸν Πανάγιο Τάφο.  Ὅμως, μας βεβαιώνει ὁ ἄγιος ὅτι τὸ προσύνημα τοῦ Παναγίου Τάφου δὲν ἔπαυσε ποτέ.  Ἐφέτος, πολλὰ «εἴδωλα» ἀπλώθηκαν νὰ μᾶς ἀποσπάσουν τὴν προσοχή, ἀλλὰ δύναταί τὶς νὰ στερήσει τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας;  «Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;» (Ρωμ. 8,35) ἥ, ἅς μοῦ ἐπιτραπεῖ, κάποιος ἰος;   Ὁ πόθος τῆς καρδίας μας εἶναι ἡ αἰώνιος ζωή, ἡ ζωὴ τῆς Ἀναστάσεως.

Ἡ κατὰ θανάτου νίκη τοῦ Χριστοῦ μᾶς δίνει ἀτελεύτητο νίκη.  Στὰ χρόνια τῶν πρώτων μεγάλων διωγμῶν τῶν Χριστιανῶν, οἱ ἅγιοι μάρτυρες ἦταν νικητὲς διότι παρέμειναν μὲ τὸν Χριστό.  Στὰ χειρότερα χρόνια τῶν Σοβιετικῶν, οἰ κατακομβίτες τῆς Ρωσίας ἦταν νικητὲς διότι ἐκράτησαν τὴν ὀρθὴ Πίστη.  Στὰ χρόνια τῶν διωγμῶν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος, οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι ἦταν νικητὲς διότι δὲν ἄλλαξαν τὴν Πίστη ποὺ παρέλαβαν.  Στὸν νῦν καιρὸ τῆς ἀπαγορεύσεως κυκλοφορίας, αὐτοὶ οἱ λίγοι ἀληθινοὶ μαθηταὶ τοῦ Σωτῆρος, ἀπλωμένοι σὲ ὅλο τὸν κόσμο, εἶναι νικητἐς  διότι ὁ πανηγυρισμὸς τῆς Ἀναστάσεως στὶς καρδίες μας δὲν μποροῦν τὰ μέτρα νὰ τὸν σταματήσουν.  Μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους στοὺς οὐρανοὐς, ἐμεῖς δοξάζουμε τὴν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἀνάσταση!

Ὑπάρχει μία ἐλευθερία ἡ ὁποῖα δὲν χάνεται ποτέ.  Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐλευθερία ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ αἰωνίου θανάτου.  Αὐτὴ ἡ ἐλευθερία μᾶς τὴν προσέφερε ὁ Χριστὸς διὰ τοῦ Πάθους καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του καὶ αὐτὴ ἡ μοναδικὴ ἐλευθερία ἀνῆκει γιὰ πάντα εἰς ἡμᾶς τὰ τέκνα του.

Σήμερον εἶναι ἠμέρα χαρᾶς. Ἅς μὴ κοιτάξουμε τὴν ἀδυναμία μας, ἀλλὰ μάλλον τὴν δύναμη τοῦ Ἐγείραντος ἡμᾶς.

Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες!

Ἐν τῆ Ἀγάπῃ τοῦ Ἀναστάντος Σωτῆρος,

+ Φιλάρετος, Ἑπίσκοπος Παλλήνης