In Seven Languages – English, Russian, German, Greek, Serbian, Hungarian, and Romanian
| Both in terms of canonicity and confession of Faith, the Second Sobor of Bishops of the RTOC, testifies to the complete continuity in its relation to the decisions of the First Holy Sobor of the RTOC held in the year 2008. Specifically, the Sobor confirms the most important of the determinations – “Regarding the Confession of Faith and Ecclesiological Foundations of the Russian True Orthodox Church,” which states: “The Russian True Orthodox Church … following patristic teachings, determines that official World Orthodoxy has fallen away from the Church of Christ and its sacraments are ineffective toward salvation.” During the period between Sobors, some clergymen of our Church, who are committed to the heresy of Cyprianism, attempted to reinterpret the relationship of the RTOC to the sacraments of the ecumenists and to diminish the significance and effectiveness of the anathema of the ROCOR Sobor of Bishops in 1983 regarding ecumenism. Because of this, the Sobor of Bishops underscores that the term “ineffective” in the above determination of the 2008 RTOC Sobor should be strictly understood as “invalid in its fulfillment.”After a careful examination of the teachings of Metropolitan Cyprian of Oropós, which he sets forth in his “Ecclesiological Thesis”,* the Sobor of Bishops of the Russian True Orthodox Church has determined Cyprianism to be an ecclesiological heresy, falling under the anathema of Ecumenism, which was issued by the Sobor of Bishops of the ROCOR in 1983, and later confirmed by the Sobor of Bishops of the ROCOR in 1998. It is also the dogmatic determination of the RTOC (in agreement with the determination of the Holy Sobor of 2008: «Regarding the Confession of Faith and the Ecclesiological Foundations of the Russian True Orthodox Church.»). The Sobor of Bishops analyzed the position of other jurisdictions of the TOC toward this heresy and has determined it to be a false teaching of hidden ecumenism – Crypto-Ecumenism. Regarding the polemics, which took place during the years of 2015-2016, with the schismatic clergy and the laity led by them, the Sobor of Bishops of the RTOC finds itself obliged to testify that this schism was based upon the adherence of those fallen clergy, together with the laity which followed them, to the heresy of Cyprianism. Their main points of disagreement were: the Determination of the Holy Sobor of 2008 – “Regarding the Confession of Faith and Ecclesiological Foundations of the Russian True Orthodox Church,” their refusal to recognize the Moscow Patriarchate and “World Orthodoxy” as having fallen away from the Church of Christ with their sacraments deprived of Grace, their refusal to recognize the Orthodox teaching regarding an anathema, and their refusal to recognize Cyprianism as a heresy. According to their own testimonies, they were unable to overcome the temptation of considering their ordinations as genuine, albeit received from the heretical bishops of the Moscow Patriarchate (which is one of the leaders of the Ecumenical movement). Because of this, the Sobor of Bishops is obliged to remind all that the basis for receiving clergy from the MP into the ROCOR and RTOC was always merely economia, where the person being received must have sincere repentance for receiving ordination from the false hierarchy of the MP. The Sobor confirms that the heresy of Sergianism is comprehensively and fully condemned by the podvig and witness of the New Martyrs and Confessors of the Russian Church, confessing that: as a teaching this is a heresy of a God-less, God-hating worldy power; as a support to the antichrist – it is as Judas’ betrayal of Christ, and a blasphemy on the Holy Spirit; as a church authority – it is as a neo-Renovationist schism from the Russian Orthodox Church. For the final liberation from the influence of Sergianism on those received from the Moscow Patriarchate, it is imperative for such to decisively proclaim against the MP an anathema as a medicine to completely free the soul from heresy. By the decision of the Sobor of Bishops, the drafting of this anathema is entrusted to a specially appointed commission of clergy, to be approved and included in the “Rite of Reception” of priests who apply to the RTOC from the Moscow Patriarchate at the next meeting of the Synod of Bishops. *Metropolitan Cyprian of Oropos “Ecclesiological Thesis, or an Outline of the Doctrine of the Church for the Orthodox, opposing the heresy of Ecumenism.” |
Архиерейский Собор Русской Истинно-Православной Церкви свидетельствует о полной преемственности Второго Освященного Собора в каноническом и вероисповедном отношении решениям Освященного Собора РИПЦ 2008 г. В частности, Собор подтверждает важнейшее из определений – «О вероисповедных и экклесиологических основаниях Русской Истинно-Православной Церкви»,– в котором сказано: «Русская Истинно-Православная Церковь … следуя святоотеческому учению,определяет, что официальное мiровое православие отпало от Церкви Христовой и его таинства недейственны ко спасению».В связи с попытками в межсоборный период некоторых клириков нашей Церкви, приверженных ереси киприанизма, перетолковать отношение РИПЦ к таинствам экуменистов, а также значение и действенность анафемы Архиерейского Собора РПЦЗ 1983 года на экуменизм, Архиерейский Собор подчеркивает, что термин «недейственны» в указанном определении Собора следует понимать только как «недействительные в своем совершении», т.е. таинства, совершаемые архиереями мiрового православия, отпавшего от Церкви Христовой и подчиненным им духовенством, не таинства.
После тщательного разсмотрения учения митрополита Киприана Оропосского, изложенного им в его «экклесiологическiх тезисах»*, Архиерейский Собор Русской Истинно-Православной Церкви определяет киприанизм как экклесиологическую ересь, подпадающую под анафему на экуменизм, вынесенную Архиерейским Собором РПЦЗ в 1983 году, подтвержденную Архиерейским Собором РПЦЗ в 1998 году и являющуюся догматическим определением РИПЦ (согласно определению Освященного Собора 2008 года «О вероисповедных и экклесиологических основаниях Русской Истинно-Православной Церкви»). Архиерейский Собор проанализировал отношение к этой ереси в юрисдикциях ИПЦ и определяет ее как лжеучение скрытого экуменизма – криптоэкуменизма.
Исходя из состоявшейся в 2015-2016 гг. полемики с ныне ушедшей в раскол частью духовенства с увлеченными ими мiрянами, Архиерейский Собор РИПЦ считает своим долгом засвидетельствовать, что раскол произошел на основании приверженности отпавших клириков и последовавших за ними мiрянами ереси киприанизма. Главные пункты их несогласия с определением Освященного Собора 2008 года «О вероисповедных и экклесиологических основаниях Русской Истинно-Православной Церкви» – отказ признать Московскую патриархию и «мiровое православие», отпавшими от Церкви Христовой и лишенными благодати Таинств, отказ признать православное учение об анафеме, отказ признать киприанизм ересью.
По их собственным свидетельствам, ими не был преодолен соблазн считать подлинными хиротонии, полученные от еретической иерархии Московской патриархии, являющейся одним из лидеров экуменического движения. В связи с этим Архиерейский Собор вынужден напомнить, что основанием для принятия в РПЗЦ и РИПЦ священства МП всегда являлась лишь икономия, в основе которой должно быть искреннее покаяние приходящего в принятии хиротоний от лже-иерархии МП.
Собор подтверждает, что ересь сергианства всесторонне и полностью обличена подвигом Новомучеников и Исповедников Русской Церкви, исповедовавших что: как учение это – ересь богоустановленности богоборческой земной власти; как содействие антихристовой власти – иудино предательство Христа и хула на Духа Святого; как церковная власть – новообновленческий раскол от РПЦ.
Для окончательного освобождения от влияния сергианства на принимаемых из Московской патриархии необходимо решительное предание ее анафеме – как врачевство, вполне освобождающее душу от ереси.
Решением Архиерейского Собора составление текста анафемы поручается специально назначенной комиссии из духовенства для утверждения и включения на ближайшем заседании Архиерейского Синода в «Чин приема» священников, обращающихся в РИПЦ из Московской патриархии.
От Канцелярии Архиерейского Синода
Русской Истинно-Православной Церкви
Bestimmung des Bischofsrates der RuWOK bezüglich dogmatischer Fragen: Zu den Sakramenten der Welt-Orthodoxie, der ekklesiologischen Häresie des „Kyprianismus“ und der Anathematisierung der Häresie des „Sergianismus“. Entscheid über „Mysterien“ in der „Welt“ Orthodoxie. In sieben Sprachen- Englisch, Russisch, Griechisch, Serbisch, Ungarisch, Rumänisch und Deutsch.
Sowohl in Bezug auf die Kanonizität als auch auf das Glaubensbekenntnis hält der zweite Bischofsrat der RuWOK vollkommen dem ersten heiligen Rat, gehalten im Jahre 2008, die Treue und ist eine geradlinige Fortsetzung dessen.
Besonders bestätigt der Rat den wichtigsten vorangegangenen Entscheid:
„Bezüglich des Glaubensbekenntnisses und der ekklesiologischen Grundlagen der Russisch Wahren Orthodoxen Kirche“, welcher besagt: „Die Russisch Wahre Orthodoxe Kirche […] bestimmt, der Lehre der Väter folgend, dass die offizielle Welt-Orthodoxie von der Kirche Chrisi abgefallen ist und ihre Sakramente unwirksam zum Heil der Seele hin sind.“
In der Zeit zwischen den Bischofsräten schickten sich einige Kleriker unserer Kirche, welche der Häresie des Kyprianismus folgen, an, den Standpunkt der RuWOK gegenüber den Sakramenten der Ökumenisten neu zu interpretieren und die Bedeutsamkeit des 1983er Anathemas gegen Ökumenismus des damaligen ROCOR Bischofsrates zu relativieren. Deshalb unterstreicht der Bischofsrat, dass der in der oben genannten Bestimmung von 2008 enthaltene Begriff „unwirksam“ strickt als „nichtig in seiner Erfüllung“ zu verstehen ist.
Nach einer behutsamen Untersuchung der Lehren des Metropoliten Kyprian von Oropós, welche er in seiner “Ekklesiologischen These“ * darlegt, hat der Bischofsrat der Russisch Wahren Orthodoxen Kirche Kyprianismus als eine ekklesiologische Häresie bestimmt, welche unter das Anathema gegen Ökumenismus des Bischofsrates der ROCOR von 1983, welches wiederum vom Bischofsrat derselben ROCOR im Jahr 1998 bestätigt wurde, fällt. Dies ist eine dogmatische Bestimmung der RuWOK (in Übereinstimmung mit der Bestimmung des Heiligen Rates von 2008 „Bezüglich des Glaubensbekenntnisses und den Ekklesiologischen Grundlagen der Russisch Wahren Orthodoxen Kirche“). Der Bischofsrat untersuchte auch die Position anderer Gerichtsbarkeiten (Jurisdiktionen) der WOK (Wahren Orthodoxen Kirche) zu dieser Häresie und bestimmte es eine nichtige Lehre versteckten Ökumenismus zu sein, genauer – Krypto-Ökumenismus.
Bezüglich der Polemik der schismatischen Kleriker und der von ihnen geführten Laien in den Jahren 2015-2016 muss der Bischofsrat der RuWOK bekennen, dass dieses Schisma auf dem Festhalten jener Personen an der Häresie des Kyprianismus fußte.
Die Haupt-Meinungsverschiedenheiten waren:
Die Bestimmung des Heiligen Rates von 2008- „Bezüglich des Glaubensbekenntnisses und den Ekklesiologischen Grundlagen der Russisch Wahren Orthodoxen Kirche“, ihre Weigerung das Moskauer Patriarchat und die „Welt-Orthodoxie“ als von der Kirche Christi abgefallen und ihre Sakramente als der Gnade beraubt anzuerkennen, ihre Weigerung die Orthodoxe Lehre bezüglich eines Anathemas zu akzeptieren und ihre Weigerung Kypranismus als Häresie anzuerkennen. Laut eigener Aussage waren sie nicht in der Lage der gedanklichen Versuchung, ihre Weihen seien echt, obgleich von den häretischen Bischöfen des Moskauer Patriarchats erhalten (welches eine führende Rolle in der ökumenischen Bewegung einnimmt), zu widerstehen. Deshalb muss der Bischofsrat daran erinnern, dass die Basis für die Übernahme von Klerikern des MP (Moskauer Patriarchat) in die ROCOR und die RuWOK immer auf Basis der Ökonomie (d.h. Milde, im Gegensatz zur Akribie, d.h. Strenge) stattfand, wobei die übernommene Person wahrhaftige Reue für die Weihe durch die falsche Hierarchie des MP besitzen muss.
Der Rat bestätigt, dass die Häresie des Sergianismus voll und ganz durch die Großtat und Bezeugung der Neumärtyrer und Bekenner der russischen Kirche verurteilt wird, welche bezeugen:
Als eine Lehre ist es eine Häresie einer Gott-losen, Gott-hassenden weltlichen Macht;
als eine Unterstützung des Antichristen ist es wie Judas‘ verrat an Christo und eine Lästerung des Heiligen Geistes;
als eine kirchliche Autorität ist es ein neo-renovationistisches Schisma (siehe die „lebendige Kirche“) von der Russisch-Orthodoxen Kirche.
Um sich endgültig vom Einfluss des Sergianismus zu befreien ist es für vom MP kommende Kleriker verpflichtend ein Anathema gegen jenes zu verkünden, als eine Medizin um die Seele gänzlich von der Häresie zu befreien. Durch Entscheid des Bischofsrates ist die Entgegennahme dieses Anathemas einer speziell dafür ernannten Kommission von Klerikern anvertraut, um beim nächsten Bischofsrat bestätigt zu werden. Dies ist Teil des „Aufnahmeritus für Priester des MP, welche von der RuWOK aufgenommen werden wollen“.
*Metropolit Kyprian von Oropós „Ekklesiologische These oder ein Aufriss der Lehre der Kirche, für die Orthodoxen, die sich gegen den Ökumenismus stellen.“
Ἀπόφασις τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (ΡΓΟΕ) (περὶ τὸν Πρωθιεράρχη Ἀρχιεπίσκοπον Τύχωνα) περὶ
τῶν Μυστηρίων τῶν Οἰκουμενιστῶν «Ὀρθοδόξων», τῆς Ἐκκλησιολογικῆς Αἰρέσεως τοῦ Κυπριανιτισμοῦ,
καὶ τοῦ Ἀναθέματος τῆς Αἰρέσεως τοῦ Σεργιανισμοῦ
Ὀκτώβριος 2017
Ἡ δευτέρα Κληρικολαϊκὴ Σύναξις τῶν Ἐπισκόπων τῆς ΡΓΟΕ ἐπικυρώνει τὶς ἀποφάσεις τῆς πρώτης Κληρικολαϊκῆς Συνάξεως τοῦ ἔτους 2008 σὲ θέματα κανονικότητος καὶ ὁμολογίας Πίστεως. Καὶ συγκεκριμένως, ἡ Σύνοδος ἐπισφραγίζει τὴν πιὸ σημαντικὴ ἀπόφαση «Περὶ τῆς Ὁμολογίας Πίστεως καὶ τῶν Ἐκκλησιολογικῶν θεμελίων τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» ἡ ὁποία δηλώνει ὅτι «Ἡ Ρωσικὴ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία….συμφώνως πρὸς τὶς Πατερικὲς διδαχές, ὁρίζει ὅτι ἡ λεγομένη «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία» τῶν Πατριαρχείων τῶν οίκουμενιστῶν ἔχει ἐκπέσει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ μυστήρια τῆς εἶναι ἀτελέσφορα πρὸς σωτηρίαν.»
Στὸ χρονικὸ διάστημα μεταξὺ τῶν δύο κληρικολαϊκῶν συνάξεων, ὁρισμένοι πρώην κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας, οἰ ὁποίοι εἶναι πιστοὶ ἀκόλουθοι τῆς αἰρέσεως τοῦ Κυπριανιτισμοῦ, προσεπάθησαν νὰ ἐρμηνέψουν ἐκ νέου τὴν σχέση τῆς ΡΓΟΕ πρὸς τὰ μυστήρια τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ νὰ μειώσουν τὴν σημασία καὶ ἀποτελεσματικότητα τοῦ ἀναθεματισμοῦ τοῦ οἰκουμενισμοῦ τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῶν Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς τοῦ 1983. Διὰ τοῦτο, ἡ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων μας τονίζει καὶ πάλι ὅτι ἡ λέξις «ἀτελέσφορα» στὸ κείμενο τῆς ἀποφάσεως τοῦ 2008 πρέπει νὰ ἐρμηνευθεῖ αὐστηρῶς ὠς «ἄκυρα καὶ ἅμοιρα τῆς θείας Χάριτος».
Μετὰ ἀπὸ μία λεπτομερὴ ἐξέταση τῶν διδαχῶν τοῦ Μητροπολίτου Ὀρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανοῦ τὶς ὁποίες τὶς ἐκφράζει στὸ ἔργο του «Ἐκκλησιολογικαὶ Θέσεις», ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπεφάσισε ὅτι ὁ Κυπριανιτισμὸς εἶναι μία ἐκκλησιολογικὴ αἰρεσις ἡ ὁποία καταδικάζεται ὑπὸ τὸ ἀνάθεμα τῆς Συνόδου τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς τοῦ 1983 κατὰ τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐπιβεβαιώθηκε ἀργότερα τὸ 1998 πάλι ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς. Αὐτὴ εἶναι ἐπίσης ἡ δογματικὴ ἀπόφαση τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (συμφώνως πρὸς τὴν ἀπόφαση τῆς Συνόδου τοῦ 2008 «Περὶ τῆς Ὁμολογίας Πίστεως καὶ τῶν Ἐκκλησιολογικῶν θεμελίων τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»). Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων ἀνέλυσε τὴν θέση ἄλλων παρατάξεων Γνησίων Ὀρθοδόξων περὶ τῆς αἰρέσεως αὐτῆς τοῦ Κυπριανιτισμοῦ καὶ ἀπεφάσισε ὅτι ὁ Κυπριανιτισμὸς εἶναι μία αἰρετικὴ διδασκαλία τοῦ κρυπτοοικουμενισμοῦ.
Ὅσο γιὰ τὴν πολεμικὴ ποὺ ἔλαβε μέρος τὰ χρόνια 2015 – 2016 μὲ τὸν σχισματικὸ κλῆρο καὶ τοὺς λαϊκοὺς τοὺς ὁποίους κατεύθυνει αὐτὸς ὁ κλῆρος, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχει τὴν ὑποχρέωση νὰ ὁμολογήσει ὅτι αὐτὸ τὸ σχίσμα, εἶχε βάση τὴν αἴρεση τοῦ Κυπριανιτισμοῦ. Τὰ βασικὰ θέματα διαφωνίας τῆς ὁμάδος ἐκείνης ἦσαν
- Ἡ ἀπόφασις τῆς Συνόδου τοῦ 2008 «Περὶ τῆς Ὁμολογίας Πίστεως καὶ τῶν Ἐκκλησιολογικῶν θεμελίων τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»
- Ἡ ἄρνησις τους νὰ ἀναγνωρίζουν ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ ἡ ὅλη «Ὀρθόδοξος» ἐκκλησία τῶν οἰκουμενιστῶν/Πατριαρχείων ἔχουν ἐκπέσει τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ στεροῦνται τὰ μυστήρια αὐτῶν ἁγιαστικῆς Χάριτος
- Ἡ ἄρνησις τους νὰ ἀναγνωρίζουν τὴν Ὀρθόδοξο διδασκαλία περὶ ἀναθέματος
- Ἡ ἄρνησις τους νὰ ἀναγνωρίζουν τὸν Κυπριανιτισμὸ ὠς αἴρεση.
Κατὰ τὴν δικὴ τους ὁμολογία, δὲν μποροῦσαν νὰ ξεπεράσουν τὸν πειρασμὸ νὰ θεωροῦν ἔγκυρες τὶς χειροτονίες τὶς ὁποίες ἔλαβαν προηγουμένως ἀπὸ τοὺς αἰρετικοὺς ἐπισκόπους τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας (τὸ ὀποῖο εἶναι καὶ ἀπὸ τοὺς πρωτοστάτες στὴν οἰκουμενιστικὴ κίνηση). Διὰ τοῦτο, ὀφείλει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος νὰ ὑπενθυμίσει πρὸς πᾶσα κατεύθυνση ὅτι βάσει μόνον καὶ μόνον οἰκονομίας προσελάμβαναν ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας ἡ ΡΟΕΔ καὶ ἡ ΡΓΟΕ μόνο κληρικοὺς μὲ εἰλικρινὴ μετάνοια, ἀναγνωρίζοντες οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ ὅτι εἶχαν χειροτονηθεῖ ἀπὸ τὴν ψευδοιεραρχία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἡ αἴρεσις τοῦ Σεργιανισμοῦ κατεδικάσθη πλήρως ὑπὸ τοῦ ἀγῶνος καὶ τῆς μαρτυρίας τῶν Νεομαρτύρων καὶ Ὁμολογητῶν τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας τῶν ὁμολογησάντων τὴν αἴρεση αὐτὴν ὠς ἄθεον, μισόθεον, ὑποστήριξη στὸν ἀντίχριστο, προδοσία τοῦ Ἰούδα, βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἀρχὴ τῶν Σεργιανιστῶν ὠς νέο-Καινοτόμων σχίσμα ἀπὸ τὴν Ρωσικὴ Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία.
Διὰ τὴν τελικὴ ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ Σεργιανισμοῦ τῶν προσερχομένων ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας, εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ὁμολογήσουν ἀποφασιστικῶς ἔναν ἀναθεματισμὸ κατὰ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ὠς φάρμακο νὰ λυτρώσει τὴν ψυχὴν τους ἀπὸ τὴν αἴρεση.
Κατὰ τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ σύνταξις τοῦ ἀναθέματος τοῦτου θὰ ἀνατεθεῖ σὲ ἰδικὴ ἐπιτροπὴ κληρικῶν καὶ κατόπιν ἔγκριση στὴν ἐπόμενη Σύνοδο τῶν ἐπισκόπων, θὰ συμπεριληφθεῖ στὴν «Τελετὴ Ἀποδοχῆς» στοὺς κληρικοὺς προσερχομένους εἰς τὴν Ρωσικὴ Γνησία Ὀρθόδόξον Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ Πατριαρχείο Μόσχας.
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ΡΓΟΕ
Serbian
Став Сабора епископа РИПЦ у односу на догматска питања у односу на Тајне светског православља. Еклисиолошке јереси кипријанизма и анатемисања јереси сергијанстваОба појма каноничности и вероисповедања , други Сабор епископа РИПЦ , сведочи целокупну каноничност у односу на одлуке првог Светог Сабора РИПЦ који је одржан 2008 . године. Посебно Сабор потврђује веома важне одреднице – ” Однос Исповедања Вере и еклисиолошке основе Руске Истински Православне Цркве”. која изјављује : Руска Истинско Православна Црква следећи Светотачка учења , исповеда :”да је светско православље отпало од Цркве Христове и њене тајне су не делотворне у односу на спасење ‘. Током раздобља између Сабора , неки клирици наше Цркве , који су пали у јерес кипријанизма , покушали су да на свој начин искажу однос РИПЦ према тајнама екумниста и да умањи значај и делотворност Анатеме РПЦЗ Сабора епископа из 1983 .године у односу према јереси екуменизма. У одговору тога ,Сабор епископа подвлачи да израз ” неделотворне” у обе одреднице Сабора РИПЦ из 2008 .године треба да недвосмислено разумети као ” не делотворне у њиховом дејству “. После пажљивог разматрања учења митрополита Кипријана Орфоса који је изнео у својим “Еклисиолошким Тезама” Сабор епископа Русје Истински Православне Цркве је осудио кипријанизам као еклисиолошку јерес која подпада под анатему екуменизма који је Сабор епископа РПЦЗ осудио 1983. године. И касније потврдио Сабор епископа РПЦЗ 1998. године. То је исто тако догматско одређење РИПЦ ( уз једногласни став Светог Сабора из 2008 . године у виду документа ” однос исповедања вере и еклисиолошке основе Руски Истински Православне Цркве ” ).Сабор епископа разматрао је ставове других јурисдикција ИПЦ у односу на ову јерес и одредио да је то лажни учење крипто екуменизма . У односу на расправе које су биле постојале током година 2015- 2016. са расколничким клиром и верницима предвођених овим клирицима Сабор епископа РИПЦ нашао се обавезним да сведочи да овај раскол је био заснован на подстицају одпалог клира , заједно са верницима који их следе у јереси кипријанизма. Њихова главна становишта неспоразума била : одреднице Светог Сабора из 2008 године – ” Однос исповедања вере и еклисиолошке основе Руске Истински Православне Цркве” однодно одбијање да препознају Московску Патријаршију и ” светско православље” као отпале од Цркве Христове и њених тајне лишене Благодати . , њихови одбијање да препознају кипријанизам као јерес. Сходно њиховим исказима , они нису могли да надвладају искушењу да сматрају њихова рукоположења истинским ,иако примљена од јеретичких епископа московске патријаршије ( која је једна од предводника екуменистичког покрета ) . Због тога Сабор епископа је обавезан да подсети све те основе пријема из МП у РПЦЗ и РИПЦ су биле само иконимија , где особа која се прима мора да има искрено покајање за пријем рукоположења од лажне хијерархије МП. Сабор потврђује да јерес сергијанства је свеобухватно и потпуно осуђена подвигом и сведочењем Новомученика и исповедника руске цркве , који су вероисповедали да ; ово јеретичко учење Безбожне и НБогомрзне светске силе , као подршке Антихристу – то је Јудино издајство Христа ,и хула на Светог Духа ; као црквене власти ново обновљенски раскол од руске православне цркве . За крајње ослобођење од утицаја сергијанизма у вези пријема из Москве патријаршије .императив је да такви одлучно анатемишу МП као лек за потпуно ослобађање душе од јереси. Одлуком Сабора епископа , писање ових анатема је поверен посебним комисијама клирика , да буду одобрене и укључене у ” Чин пријема ” који хоће да пређу из московске патријаршије у
РИПЦ на следећем заседању Синода епископа.
Hungarian
Az Orosz Igaz Ortodox Egyház püspökeinek második zsinata (Sobor) mind a kanonicitás, mind a hitvallás szempontjából a teljes folytonosságot tanúsítja az első szent zsinat 2008-ban meghozott döntéseivel kapcsolatban. Konkrétan a zsinat megerősíti a határozatok legfontosabbikát – „Az Orosz Igaz Ortodox Egyház hitvallására és egyházi alapjaira vonatkozóan”, amely kimondja: „Az Orosz Igaz Ortodox Egyház a patrisztikus tanításokat követve meghatározza, hogy a hivatalos világi ortodoxia eltávolodott Krisztus Egyházától és szentségei nem hatékonyak az üdvösség szempontjából.” A zsinatok közötti időszakban az egyház néhány papja, akik elkötelezettek a ciprianizmus eretneksége iránt, megpróbálták újra értelmezni az Orosz Igaz Ortodox Egyház kapcsolatát az ökumenisták szentségeivel kapcsolatban, és lealacsonyítani a ROCOR 1983-as püspöki zsinatának az ökumenizmusról szóló anatémájának jelentőségét és hatékonyságát. Emiatt a püspöki zsinat hangsúlyozza, hogy a „hatástalan” kifejezést a 2008. évi zsinat fenti meghatározásában szigorúan úgy kell értelmezni, mint „érvénytelen a beteljesülésében.” Az óropósi Ciprián metropolita tanításainak alapos vizsgálata után, melyet az „ekkleziológia tézisében” ismertetett*, az Orosz Igazi Ortodox Egyház püspökeinek zsinata kijelenti, hogy a ciprianizmust ekkleziológia eretnekségnek tekinti, amely az ökumenizmus anatémája alá tartozik, amelyet az ROCOR püspöki zsinata adott ki 1983-ban, amelyet később a ROCOR püspöki zsinata megerősített 1998-ban. Ez egyben az Orosz Igaz Ortodox Egyház dogmatikus meghatározása is (egyetértésben a 2008-as Szent Zsinat meghatározásával:« Az Orosz Igaz Ortodox Egyház hitvallására és ekkleziológiai alapjaira vonatkozóan). A püspöki zsinat elemezte az Igaz Ortodox Egyházak más juriszdikcióinak állásfoglalását ezen eretnekséggel kapcsolatban, és megállapította, hogy ez a rejtett ökumenizmus – kripto-ökumenizmus – hamis tanítása. Ami a 2015–2016-os időszakban zajló, a szkizmatikus papsággal és az általuk vezetett laikusokkal kapcsolatos vitákat illeti, az RTOC püspöki zsinata kötelességének érzi azt, hogy kijelentse: ez a szkizmus e bukott papságnak és az őket követõ laikusoknak a ciprianizmus eretnekségéhez való kötödésén alapult. Legfontosabb vitapontjaik a következőek voltak: a 2008-as Szent Zsinat határozatának – „Az Orosz Igaz Ortodox Egyház hitvallására és ekkleziológiai alapjaira vonatkozóan”, megtagadása a Moszkvai Patriarchátus és a „világi ortodoxia” elismeréseként a Krisztus egyháza a kegyelemtől megfosztott szentségeikkel, megtagadták az anatéma tekintetében az ortodox tanítás elismerését és megtagadták a ciprianizmus eretnekségének elismerését. Saját tanúvallomásaik szerint nem voltak képesek legyőzni azt a kísértést, hogy felszentelésüket valódinak tekintsék, bár azt a moszkvai patriarchátus eretnek püspökeitől kapták (amely az ökumenikus mozgalom egyik vezetője). Emiatt a püspöki zsinatnak kötelessége mindenkit emlékeztetni arra, hogy a Moszkvai Patriarchátus papjainak a ROCOR-ba és az RTOC-ba történő befogadása mindig pusztán ekonomia alapján történt, ahol a befogadott személynek őszinte bűnbánatot kellett tanusítania amiatt, hogy a Moszkvai Patriarchátus hamis hierarcháitól fogadtak el ordinációt. A zsinat megerősíti, hogy az Orosz Egyház újmártírjainak és hitvallóinak áldozathozatala (podvig) és tanúságtétele átfogóan és teljes mértékben elítéli a szergianizmus eretnekségét, elismerve, hogy tanításként – ez egy istentelen, Isten-gyűlölő világi hatalom eretneksége; az Antikrisztus támogatásaként – ez olyan, mint Júdás Krisztus árulása és Szentlélek káromlása; egyházi hatalomként – ez az Orosz Ortodox Egyház neo-renovációs szkizmája. A Moszkvai Patriarchátustól áttért személyeknek a szergianizmus befolyása alóli végleges felszabadításához elengedhetetlen, hogy a Moszkvai Patriarchátus ellen egy határozott anatémát hirdessünk ki, mint gyógyszert, amely teljes mértékben megszabadítja a lelket az eretnekségtől. A püspöki zsinat egy külön kinevezett klérusi bizottságot bízott meg ennek az anatémának a megfogalmazásával, amelyet a következő püspöki zsinaton jóvá kell majd hagyni és be kell építeni azon papok „befogadási rítusába”, akik a Moszkvai Patriarchátustól jelentkeznek az Orosz Igaz Ortodox Egyházba.
Romanian
Determinarea Soborului Episcopilor RTOC cu privire la chestiunile dogmatice referitoare la tainele Ortodoxiei Ecumenice Mondiale, la erezia eclesiologică a „chiprianismului” și la anatemizarea ereziei „serghianismului”
Atât din punct de vedere al canonicității, cât și al mărturisirii de Credință, Soborul II al Episcopilor RTOC, mărturisește deplina continuitate în raportul său cu hotărârile Primului Sfânt Sobor al RTOC desfășurat în anul 2008. Concret, Soborul confirmă cea mai importantă dintre determinări – „Cu privire la mărturisirea de credință și fundamentele eclesiologice ale Bisericii Ortodoxe Adevărate Ruse”, care afirmă: „Biserica Ortodoxă Adevărata Rusă… urmând învățăturile patristice, determină că Ortodoxia Mondială oficială s-a îndepărtat de Biserica lui Hristos. iar tainele lor sunt ineficiente pentru mântuire”. În perioada dintre Soboare, unii duhovnici ai Bisericii noastre, care au fost implicați în erezia chiprianismului, au încercat să reinterpreteze relația RTOC cu tainele ecumeniștilor și să diminueze semnificația și eficacitatea anatemei ROCOR al Soborului Episcopilor din 1983 cu privire la ecumenism. Din această cauză, Soborul Episcopilor subliniază că termenul „ineficient” din hotărârea de mai sus al Soborului RTOC din 2008 ar trebui să fie înțeles strict ca „invalid în îndeplinirea lui”. După o examinare atentă a învățăturilor Mitropolitului Ciprian de Oropós, care el expune în „Teza sa eclesiologică”* , Soborul Episcopilor Adevăratei Biserici Ortodoxe Ruse a determinat chiprianismul drept o erezie eclesiologică, căzând sub anatema ecumenismului, care a fost emisă de Soborul Episcopilor din ROCOR în 1983. , iar ulterior confirmată de Soborul Episcopilor ROCOR în 1998. Este și determinarea dogmatică a RTOC (în acord cu hotărârea Sfântului Sobor din 2008: «Cu privire la Mărturisirea de credință și la fundamentele eclesiologice al Adevăratei Biserici Ortodoxe a Rusiei.»). Soborul Episcopilor a analizat poziția altor jurisdicții ale TOC față de această erezie și a stabilit că este o învățătură falsă a ecumenismului ascunsă – Cripto-Ecumenism. În ceea ce privește polemicile, care au avut loc în anii 2015-2016, cu clerul schismatic și laicii conduși de aceștia, Soborul Episcopilor RTOC se vede obligat să depună mărturie că această schismă s-a bazat pe aderarea acelor clerici căzuți. , împreună cu mirenii care i-au urmat, până la erezia chiprianismului. Principalele lor puncte de dezacord au fost: Determinarea Sfântului Sobor din 2008 – „Cu privire la mărturisirea de credință și fundamentele eclesiologice ale Adevăratei Biserici Ortodoxe din Rusia”, refuzul lor de a recunoaște Patriarhia Moscovei și „Ortodoxia lumii” ca fiind îndepărtate de Biserica lui Hristos cu tainele lor lipsite de har, refuzul lor de a recunoaște învățătura ortodoxă cu privire la anatemă și refuzul lor de a recunoaște chiprianismul ca o erezie. Conform propriilor mărturii, ei nu au putut învinge tentația de a considera hirotoniile lor ca fiind autentice, deși primite de la episcopii eretici ai Patriarhiei Moscovei (care este unul dintre liderii mișcării ecumenice). Din această cauză, Soborul Episcopilor este obligat să reamintească tuturor că baza primirii clerului de la MP în ROCOR și RTOC a fost întotdeauna doar economia, unde cel primit trebuie să aibă pocăință sinceră pentru hirotonia din falsa ierarhie a MP. Soborul confirmă că erezia serghianismului este condamnată în mod cuprinzător și pe deplin de către mișcarea și mărturia noilor martiri și mărturisitori ai Bisericii Ruse, mărturisind că: învățătură aceasta este o erezie a unei puteri lumești fără Dumnezeu, care urăsc pe Dumnezeu. ; ca sprijin pentru antihrist – este ca trădarea lui Iuda aspra lui Hristos și o blasfemie asupra Duhului Sfânt; ca autoritate bisericească – este ca o schismă neo-renovaționistă din Biserica Ortodoxă Rusă. Pentru eliberarea definitivă de influența serghianismului asupra celor primiți de la Patriarhia Moscovei, este imperativ ca aceștia să proclame decisiv împotriva serghianismului o anatema ca medicament pentru a elibera complet sufletul de erezie. Prin hotărârea Soborului Episcopilor, redactarea acestei anateme este încredințată unei comisii de clerici special desemnate, care urmează să fie aprobată și inclusă în „Dreptul de primire” al preoților care se adresează la RTOC de la Patriarhia Moscovei la următoarea întrunirea al Sinodului Episcopilor.
